Het Bosco Verticale in Milaan was Boeri’s eerste ontwerp dat bomen, struiken en planten harmonieus wist te integreren in twee indrukwekkende woontorens. Zijn verticale bos was een feit en zette Stefano Boeri Architetti voorgoed op de wereldkaart.
De twee torens zijn respectievelijk 112 meter en 80 meter hoog. Ze bieden ruimte aan meer dan 480 hoge en middelhoge bomen, 300 kleine bomen, 5000 struiken en 11.000 vaste plante en bodembedekkers. De totale oppervlakte van de terrassen is bijna 9000 vierkante meter.
Verticale bossen tegen stadsvervuiling
Heel zijn carrière lang is Boeri een fervent voorstander van leefbare en doordachte stadsontwikkeling. Zijn bureau geldt als een autoriteit op het vlak van duurzame architectuur, sociale huisvesting en strategische stadsontwikkeling. De exponentiële groei van steden wereldwijd, met de daaraan gekoppelde stijging van de luchtvervuiling en de onhoudbaar voortschrijdende ontbossing, deden hem kijken naar bomen als oplossing. Bomen en bossen in de stad kunnen CO2 uit de lucht filteren en een stad letterlijk weer van zuurstof voorzien. Zo rijpte het idee om ‘verticale bossen’ te ontwerpen: gebouwen die haast volledig bekleed worden met bomen en planten. Mooi meegenomen was ook de aantrek van meer biodiversiteit, een toegenomen levenskwaliteit van de bewoners en een oplossing voor het nijpende woningtekort in de stad.
Basis voor het ontwerp in verloren ontwerpwedstrijd
De basis voor het ontwerp van de Bosco Verticale lag volgens Boeri in een verloren ontwerpwedstrijd enkele jaren eerder. “Mijn mooiste projecten en beste ideeën zijn ontsproten uit architectuurwedstrijden die ik niet gewonnen heb. Villa Méditerrannée in Marseille bijvoorbeeld. Dat is opgeleverd in 2013, maar de kiem ervoor werd gelegd in een ontwerpwedstrijd voor de haven van Genua. Hetzelfde geldt voor het Bosco Verticale in Milaan. De basis daarvoor lag ook in een verloren ontwerpwedstrijd, maar het groeide uit tot een van de belangrijke projecten in mijn carrière.”
“Mijn mooiste projecten en beste ideeën zijn ontsproten uit architectuurwedstrijden die ik niet gewonnen heb.”
“Er zijn veel projecten die hebben bijgedragen tot waar we vandaag staan. Een carrière is een combinatie van succes en mislukkingen. Ze verloopt nooit op de manier die je zelf aanvankelijk voor ogen had. Gek genoeg leer je het meest uit wat er misgelopen is. Vaak ontstaan er uit je mislukkingen betere en meer experimentele ideeën.”